Thuiszitten is niet nodig

Onderstaande artikel verscheen in diverse regionale media, om te vertellen dat leerplichtige kinderen niet thuis hoeven te zitten bij problemen.

Thuiszitten is niet nodig

Je schrikt ervan als je hoort, en voor de zekerheid nog eens naleest, dat er in Nederland ongeveer tienduizend kinderen, die eigenlijk op school horen, blijken thuis te zitten. Omdat ze in het bestaande systeem niet meekunnen, of omdat ze door beperkingen zoals autisme, een pestverleden, faalangst of het missen van bepaalde vaardigheden op een school zijn uitgevallen of dreigen uit te vallen. Soms gaat het om leerlingen die van basis naar voortgezet onderwijs gaan en dat stagneert. Dan is er de Educatieve Crisisopvang in Deursen. De Esterse Gravin Marieke Bardoel werkt daar met veel plezier en is enthousiast over de mogelijkheden.

Marieke Bardoel volgde na het Merletcollege de opleiding voor onderwijsassistent in Nijmegen. Na een succesvolle stage kon ze meteen in Reek in het speciaal onderwijs beginnen: “Het was me snel duidelijk geworden dat deze doelgroep me lag. Hier voelde ik de uitdaging om er volop mee aan de slag te gaan. Elk kind een individuele aanpak. Je moet enorm flexibel en geduldig zijn. Wat past bij dit kind op deze dag? Ik heb daar alle groepen gehad. Maximaal 14 kinderen per groep. Veelal met autisme. Omdat het speciale kind me zo aansprak ben ik met de studie Pedagogiek in Nijmegen begonnen. Nadat ik die had afgemaakt kon ik als pedagoge aan de slag als ambulant begeleider en als pedagogisch begeleider binnen de Educatieve Crisisopvang. In 2013 kreeg ik de kans om deze werkzaamheden voort te zetten onder mijn eigen naam: dat is Bureau voor Pedagogiek geworden”.

foto 1

Educatieve Crisisopvang

Marieke voelt zich er als een vis in het water: “Er worden allerlei kinderen aangemeld. Met in het spectrum van autisme liggende aandoeningen, maar ook met gedragsproblemen. Of met beide. Soms angstige kinderen of depressieve. ADHD, ADD, hechtingsproblematiek. Gewoon omdat ze niet durven, in afwachting zijn van een plaatsing elders, geschorst of verwijderd zijn van school. Kinderen zitten soms tussen vier weken en een heel schooljaar thuis voordat ze bij ons komen. De aanmelding kan gebeuren door ouders, school of betrokken hulpverleners. We hebben plaats voor maximaal 12 kinderen op zowel basisschool- als VO-niveau en voor zowel reguliere als speciale leerlingen. We hebben in Deursen verschillende disciplines in huis. Docenten B.O. en V.O. pedagogen, een psycholoog en kindercoaches, die op afroep ingeschakeld kunnen worden. De schooldag duurt van 8.30 tot 14.00 uur. De ochtenden hebben een onderwijs-didactisch gedeelte en in de middag komt het sociale aspect naar voren met in het achterhoofd de individuele doelen”. Er zijn verschillende “potjes” waaruit het verblijf en het vervoer, dat intern wordt aangeboden, vergoed kunnen worden. PGB, Plusvoorziening en het Samenwerkingsverband.

Individuele begeleiding

Na 14.00 uur maakt Marieke zich op voor de individuele ambulante begeleiding, die los van de school van het kind kan staan: “Ik ga dan naar het huis van het kind of jongere. De leeftijd kan variëren van 4 tot 24 jaar. Het gaat ook hierbij weer vaak om kinderen met autisme of daarmee gerelateerde aandoeningen. Ik kan ondersteuning bieden en helpen bij bijvoorbeeld het plannen van zaken, structuur aanbrengen, sociale contacten verbeteren, pubergedrag bijsturen. Denk aan contacten met ouders en broertjes en zusjes of de aanpak om een bijbaantje te vinden. De aanmelding gebeurt hierbij door de ouders. Vergoeding hiervan kan uit het PGB”.

foto 2

Andere begeleiding

Vanuit het Bureau voor Pedagogiek wordt nog andere begeleiding aangeboden. Denk aan Onderwijs op Afstand. Marieke: “Dit ‘thuisonderwijs’ is bedoeld voor kinderen die een bepaalde tijd niet naar school gaan, door ernstige gedragsproblemen, psychische problemen of lichamelijke oorzaken. Iemand die schoolangst heeft of in het verleden gepest is. Problemen waarvoor de kleinschalige crisisopvang al een te grote stap is. Ik zal een voorbeeld geven. We hadden een jongen die niet naar de crisisopvang durfde. Dan ga ik daarmee praten en kijken hoe ik hem moet benaderen. Wij kijken naar de oorzaken van bepaald gedrag. Ik praatte een tijdje spelenderwijs met hem en vertelde dat hij niet de enige is met dit probleem. Dat er veel tussenoplossingen zijn. Hij kon ook voor even naar school gaan en terug naar huis gaan als hij dat wilde. En daar stond hij, met zijn broodtrommeltje in de hand. Onzeker de mogelijkheden overziend. Hij besliste mee te rijden naar school. Tot de pauze en dan weer terug. We hebben de stappen langzaam uitgebouwd en het vertrouwen van die jongen veroverd. Hij durfde uiteindelijk te vertellen wat er aan de hand was. Wat hij nodig had. Hij heeft het leerjaar gehaald. VMBO-t. Het jaar daarna is hij naar het ROC gegaan. Hij had genoeg vertrouwen opgebouwd en geloof in zichzelf gekregen. Hij gaat nu MBO Beveiliging doen. Ik heb nog regelmatig contact met hem, want ook de nazorg is bij ons belangrijk en laatst zei hij: “Zonder jullie was het me niet gelukt”. Het gezicht van Marieke straalt als ze dit vertelt.

Freddy Klooté

 

Trackback van jouw site.